Siğiller (Verruka) Papillomavirus (PVH) adlı etkenle deride ve mukozalarda oluşan iyi huylu proliferasyonlardır. Papillomavirüslerin birçok alt grubu olup yerleştikleri bölgeye göre farklı görünümde siğil bulgularına yol açarlar.
Siğiller (Verruka) Papillomavirus (PVH) adlı etkenle deride ve mukozalarda oluşan iyi huylu proliferasyonlardır.
Papillomavirüslerin birçok alt grubu olup yerleştikleri bölgeye göre farklı görünümde siğil bulgularına yol açarlar. Bu klinik şekillerden örneğin basit verrukalar, ayak tabanında plantar verrukalar, ipsi görünümde filiform verrukalar, genital bölgelerde anogenital verrukalar, yüzeyi düz yassı olan verruka plana gibi değişik görünümlü siğillerden bahsedilebilir.
Siğiller her yaş grubunda görülebilir ama genital bölge dışında yerleşen siğiller en çok çocuklar ve genç erişkinlerde olup uzun süre klinik belirti verir şekilde kalabilirler. Deride gözle görülebilen veya bir mikrotravma alanından giren etkenin kuluçka dönemi sonunda belirti vermesi mümkün olduğu gibi uzunca bir süre deride belirti görülmeden subklinik olarak da kalması mümkündür. Anogenital siğiller ise cinsel temas yolu ile bulaşırlar. Havuzlar ve spor salonları, hamamlar gibi temasın yoğun olduğu ortamlarda bulaştırıcılık ihtimali halen tartışmalı olup kesinleşmemiştir ancak klinik gözlemler bunu destekler tarzdadır. Buralarda derinin nemli ve geçirgen olması bulaşıcılığı kolaylaştırır hale getirmektedir. Deriye bulaştıktan sonra traş, kaşıma vb hareketlerle kişinin kendi kendine derisinin başka bölgelerine de ekim ile yaymasını mümkün kılmaktadır.
Kuluçka süresi ortalama 3-4 ay olup bu süre uzayıp kısalabilmektedir.
Siğiller iyi huylu lezyonlar olmakla birlikte ayak tabanı gibi alanlarda bası temasla ağrı uyandırmaları, yüz derisinde yassı görünümlü lezyonların çoğalmasının estetik bir sorun oluşturması ve tabii bulaşıcılığı nedeniyle de tedavi edilmesi gereken bie enfeksiyon hastalığıdır. Ancak tedavi yaş grubuna, lezyonların yaygınlık ve şiddetine, kişinin varsa diğer sağlık sorunlarını sorgulayarak tedavi seçeneklerini anlatarak hastanın da isteklerini göz önüne alarak programlamak gerekir. Tedavi, siğilin verdiği rahatsızlıktan daha ciddi bir iyileşme süreci yaratmamalıdır çünkü çoğu siğil kendiliğinde de gerileme özelliği gösterebilmekte ve dirençli denen vakalar yaklaşık % 10 civarında kalmaktadır. Anogenital lezyonlarda partner muayenesi yapmak gerekir.
Tedavi seçenekleri
Tedavi için kullanılan yöntemlerin çeşitliliği bize zaten herkes için uygun olabilecek bir seçeneğin olmadığını göstermektedir. Literatürde denenip belirli oranda etkili olduğu yayınlanan birçok yöntemden bahsedilmekle birlikte ideal tedavinin deriye geçirgenliği iyi olan dolayısıyla yerel kullanımda etkili olan spesifik antiviral bir maddenin bulunması olacaktır. Ancak tedavi kişye siğilin verdiği rahatsızlıktan daha fazla zarar vermemelidir. O güne kadar kullanabileceğimiz seçenekler şunlardır;
Yerel tedaviler
Yakıcı etkili tedavi kimyasal maddelerle, kriyoterapi, koterizasyon veya lazer ile gerçekleşebilir. Uygun lokalizasyonda cerrahi küretaj uygulanabilir ancak nadiren önerilir çünkü bölgesel anestezi gerektiren bir işlem olduğu gibi nedbe oluşturma riski de vardır. Siğilin aynı alanda yeniden ortaya çıkabileceğini bilerek bu tür cerrahi işlemler standart tedavi içinde sayılmamalıdır.
Önerilen bu ilk seçenek tedaviler dışında immünmodülatör etkili ajanlar, antivirüsidal maddeler, antimitotik ilaçlar da kullanılmış ve bazılarının etkili olmadığı ortaya çıkmıştır. Halk arasında ise alternatif yöntemler denenmiş örneğin psikolojik destekle ( telkin ), hipnozla veya bazı bitkilerin sürülmesi ile siğilin tedavi olduğu konusunda gözlemler yapılmışsa da bunların kanıtı olmayıp spontan gerilemenin zaten beklenebileceği hatırda tutulmalıdır.
Hamileler, çocuklar ve immünsüprese hastalarda tedavi
Hamilelerde genital siğillerin doğum sırasında bulaşıcılık riski nedeniyle tedavisi desteklenir ama bazı ilaçlar ( örneğin podofilin, imikimod gibi ) bu dönemde kullanılamaz. Bulaşma riski nedeniyle sezaryen ancak özel durumlarda önerilebilir.
Çocuklarda bulaşma yolları araştırılmalı, aile taraması yapılmalı ve çocuğu travmatize etmeyen en selim yöntem seçilmelidir.
İmmünsüprese hastaların tedavi cevapları kadar nükslerinin de sağlıklı hastalar kadar iyi olmayacağını anlatmak gerekir.
